برنج به عنوان یکی از اصلی ترین غلات مورد مصرف خانواده ها و هم وطنان ایرانی، دنیای بسیار وسیع و متنوعی از نژاد ها و ترکیبات و همچنین فرآیند های مختلف برای تولید محصول مرغوب را در بر دارد. شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید برنجی که همه به عنوان برنج ایرانی یا برنج شمالی می شناسیم، شامل دهها نام و ترکیب گوناگون است و بر اساس زمین و محل کشت و همچنین بذر اولیه این نام گذاری ها متغیر خواهند بود. اسامی مختلفی مانند برنج فریدونکنار، برنج طارم، برنج دمسیاه، برنج آمل، برنج هاشمی یا کاظمی یا طارم سنگی و …، تنها تعداد بسیار محدودی از این نام گذاری می باشند.

کشت برنج تا حدود زیادی به میزان آب و رطوبت هوای محیط بستگی دارد. استان هایی مانند مازندران و گیلان، دارای منابع آبی و برخوردار از نزولات جوی فراوانی هستند. همچنین رطوبت هوا نیز به مراتب در این استان ها بالا تر از سایر مناطق کشور بوده و شرایط خوبی برای برنج کاری فراهم کرده است. به این ترتیب، برخی از شالیکاران در هنگام برداشت محصول مرداد ماه، بلافاصله زمین را برای یک نوبت کشت دیگر آماده می کنند. البته نباید فراموش کرد که بذر های نوبت دوم کشت، از یکماه قبل از مرداد آماده شده اند. محصولی که در کشت دوم کاشته و پرورش داده می شود، در آبان ماه برداشت می گردد. با توجه به این روال، به چنین محصولی برنج کشت دوم می گویند. البته برنج کشت دوم بر اساس محل کشت یا نوع بذر آن نیز نام کامل تری را به خود می گیرد که از آن جمله می توان به برنج کشت دوم فریدونکنار یا برنج طارم کشت دوم اشاره نمود.

در مورد برنج کشت دوم، به مزایایی از جمله بهره مندی ساقه های جوان برنج از رطوبت مرداد و شهریور ماه، و همچنین استفاده گیاه از باران پاییزی طی ماه های مهر و آبان می توان اشاره نمود. به گفته بسیاری از افراد که در زمینه برنج فعالیت می کنند، به دلیل عواملی از این دست، طعم و عطر برنج کشت دوم از برنج کشت اول یا برنج چین دوم بهتر است.

مزیت دیگری که برنج کشت دوم نسبت به برنج کشت اول دارد، فاصله بیشتر زمان برداشت تا زمان آخرین سم پاشی می باشد. چرا که در این حالت کرم ساقه خوار به عنوان اصلی ترین آفت برنج، کمتر فرصت صدمه زدن به گیاه را دارد.